Niet zolang geleden geïntroduceerd als het summum van alles, nu doet iedereen het. Aantrekkelijk, prikkelend, niet zo moeilijk en je lijkt snel progressie in te maken. Vol enthousiasme en met hooggespannen verwachting probeer je ook je partijtje in te spelen.
Ondanks de aanmoediging van velen word je geleidelijk aan toch een beetje onzeker. Want het verloop is ongewis, lijnen op het veld ontbreken en de regels staan niet vast; zelfs je tegenstanders blijken soms toch medespeler te zijn. Je weet niet wie er wint.
Je merkt dat ook vele anderen daar zich niet geheel op hun gemak bij voelen.
Omdat je mensen hoort zeggen dat het modern is om zonder lijnen te werken;
en dat het creatief is om flexibel met de lastige dingen om te gaan,
besluit je om het leuk te blijven vinden.
Zo’n nieuw mooi speeltje moet je niet te snel onder de knie willen krijgen …
(parabel over CE-dilemma’s)
